საუბარი ამბიციაზე

ამბიცია-ამ სიტყვას, ყველა თითქმის ერთნაირად იგებს.  ამბიცია ყველას „ცუდი“ სიყვა გონია. ამბიციურობა კი ყველაზე ცუდი  თვისება.  პრობლემა იმაშია,რომ  ჩვენ, ქართველებმა,იმ სიტყვების სრული/სწორი მნიშვნელობა არ ვიცით,რასაც თითქმის ყოველდღიურად ვხმარობთ.

-ეს ადამიანი ამბიციურია,-ასე ვამბობთ ხოლმე ადამიანზე,რომელიც საკუთარ აზრს  თამამად აფიქსირებს და  მერე გვიხარია,ცუდი რაღაც ვთქვით მასზეო.  თვითონ ეს ადამიანიც ცუდად რეაგირებს „როგორც მიწოდეს ამბიციური“-ო. ეს ყველაფერი  იმას მაგონებს: „-სიმპათიურად გამოიყურები! -ვინ არის შენი სიმპათიურიო.“ არა,სასაცილო მართლაც არაფერია ამაში. პირიქტით,ალბათ უნდა ვიჯდეთ და ვტიროდეთ. თუმცა ტირილთ ვერასდროს ვერაფერს ვუშველით საკუთარ თავს. ამიტომ დროა,ცრემლები შევიშროთ და  იმ სიტყვების მნიშვნელობა უკეთ ვიცოდეთ,რომელსაც ვხმარობთ და ილუზიებში აღარ ვიცხოვროთ.

თუ ჩვენ უცხო სიტყვათა ლექსიკონს თვალს გადავავლებთ და უბრალოდ მოვძებნით სიტყვა „ამბიციას“,გადავაწყდებით შემდეგ განმარტებას-„გადაჭარბებული თავმოყვარეობა/ პატივმოყვარეობა.“

თუ სამოქალაქო განათლების ლექსიკონს გადავხედავთ,სიტყვა „ამბიციის“ უფრო  ვრცელ განმარტებას ამოვიკითხავთ: „გამძაფრებული თავმოყვარეობა, ქედმაღლობა, კუდაბზიკობა, ამპარტავნობა, ყოყოჩობა.“

თუ  საერთაშორისო უცხო სიტყვათა ლექსიკონში მოვძებნით სიტყვა „ამბიცია“,  უფრო ლოგიკურ პასუხამდე მივალთ: „ამბიცია,ეს არის უნარი,იყო იმაზე უკეთესი,ვიდრე ხარ დღეს. მიაღწიო შენი შესაძლებლობების მაქსიმუმს. გამოიყენო საკუთარი რეასურსები ბოლომდე და თვიდანვე გააცნობიერო,რისი უნარი გაქვს.“

ამბიცია-ეს არის  უნარი,რომლითაც აფასებ საკუთარ შესაძლებლობებს. სურვილი იმისა,რომ მიაღწიო მეტს,ვიდრე ახლა ხარ. სურვილი იმისა,რომ გამოიყენო შენში არსებული რესურსები ბოლომდე,ცუდი არ არის-პირიქით. წარმატების ფორმულა არის: ხედვა, ამბიცია- ამბიცია ვიყოთ უეთესები.

ამბიციურობა-ეს არის  ძლიერი სურვილი რაიმეს მიღწევისა, რასაც თან სდევს მიზანმიმართულობა და თავდადება.

შესაბამისად,მე ვიცი რა არის ამბიცია და არადროს არ მწყინს,როდესაც ამბობენ: „ეს გოგო  ამბიციურია“-ო. დიახ,მე ამბიციური ვარ,რადგან ვიცი ამ სიტყვის სწორი მნიშვნელობა. მიწოდე  ამბიციური! გთხოვ,მიწოდე ამბიციური!